صلوات (14 بار)
یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی (40 بار)
صلوات (14 بار)
اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَه، وَ اَنْتَ رَجآئى
فى کُلِّ شِدَّه، وَ اَنْتَ لى فىخدایا تویى تکیه گاه من در هر گرفتارى و تویى امید من در هر
سختى و تو براى من درکُلِّ اَمْر نَزَلَ بى ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ، کَمْ مِنْ کَرْب یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَ تَقِلُّ فیهِهر
پیش آمدى تکیه گاه و ذخیره ام هستى چه بسیار گرفتارى که ناتوان شود از آن دل و کم شود
در آنالْحیلَهُ، وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ، وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَعْنِینى فیهِچاره و یارى ندهد در آن
خویش و بیگانه و شماتت کند بدان دشمن و خسته ام کند در آنالاْمُورُ، اَنْزَلْتُهُ بِکَ، وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ، راغِباً
فیهِ عَمَّنْ سِواکَ، فَفَرَّجْتَهُکارها و من آن را به درگاه تو آوردم و شکوه اش به تو کردم و به
جز تو از دیگران روگرداندم و تو بگشودىوَکَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ، فَأَنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَه، وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَه، وَ مُنْتَهىو
برطرف کردى و کفایت کردى پس تویى سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و سرحد نهایىکُلِّ رَغْبَه، فَلَکَ الْحَمْدُ
کَثیراً، وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاًهر شوق پس تو راست ستایش بسیار و تو راست منّت فزون
یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی (40 بار)
صلوات (14 بار)
اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَه، وَ اَنْتَ رَجآئى
فى کُلِّ شِدَّه، وَ اَنْتَ لى فىخدایا تویى تکیه گاه من در هر گرفتارى و تویى امید من در هر
سختى و تو براى من درکُلِّ اَمْر نَزَلَ بى ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ، کَمْ مِنْ کَرْب یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَ تَقِلُّ فیهِهر
پیش آمدى تکیه گاه و ذخیره ام هستى چه بسیار گرفتارى که ناتوان شود از آن دل و کم شود
در آنالْحیلَهُ، وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ، وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَعْنِینى فیهِچاره و یارى ندهد در آن
خویش و بیگانه و شماتت کند بدان دشمن و خسته ام کند در آنالاْمُورُ، اَنْزَلْتُهُ بِکَ، وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ، راغِباً
فیهِ عَمَّنْ سِواکَ، فَفَرَّجْتَهُکارها و من آن را به درگاه تو آوردم و شکوه اش به تو کردم و به
جز تو از دیگران روگرداندم و تو بگشودىوَکَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ، فَأَنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَه، وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَه، وَ مُنْتَهىو
برطرف کردى و کفایت کردى پس تویى سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و سرحد نهایىکُلِّ رَغْبَه، فَلَکَ الْحَمْدُ
کَثیراً، وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاًهر شوق پس تو راست ستایش بسیار و تو راست منّت فزون